Bu yazıyı İstanbul-İzmir yolculuğumu yaparken telefondan yazıyorum. Sabahı bekleyemedim çünkü üç aydır karamsarlığımla sizi boğduğumu biliyorum. Ve üç aydan sonra ilk defa bu kadar mutlu ve huzurluyum. Beni en çok şaşırtansa bunun için hiç çaba harcamadım. Birden bire oluverdi. Kaç aydır şikayet ettiğim bütün kötülükler şanssızlıklar birden bire uçup gitti. Hemde vazgeçtim dediğim anda. Bundan ne sonuç çıkarmalıyım bilmiyorum ama içim içime sığmıyor.
O derece mutluyum. Galiba bunun nedeni hayatta kötü şeylerin olacağını kabullenip, direnmek yerine isyan etmek yerine korkmak yerine hepsini sahiplenmek. İnsanlar her zaman mutlu olamaz. Mutluyken gülümsemelerimizin değerini anlayamayız ve kötü bir şeyin ardından tebessüm edince size hayat daha güzel görünür. Eskiden mutluyken gördüğünüzden daha renkli daha beyaz… Dertlerinizi üzüntülerinizi kabullenin onlara direnmeyin. Çünkü yeri geldiğinde bir dert bile hayatı sonrasında daha güzel görmemizi sağlayabilir ve bize güzel amaçlar verebilir.
15 Eylül 2015 at 01:18
Mutluluğunun daim olması dileğiyle…
BeğenLiked by 2 people
15 Eylül 2015 at 01:46
Çok teşekkür ederim. Bende öyle olmasını umuyorum. 🙂
BeğenBeğen
15 Eylül 2015 at 10:44
Sabah ola hayır ola…mutluluq sizi heç birakmasın, hep sizinle olsun🌹🌷🌺
BeğenLiked by 2 people
15 Eylül 2015 at 17:28
O zaman en kötü günün boyle olsun güzellik 🙂
BeğenLiked by 2 people
15 Eylül 2015 at 18:32
Çok teşekkür ederim yorumlarınız için. Bundan sonrası için umarım mutsuz olmam 🙂
BeğenLiked by 2 people
15 Eylül 2015 at 19:23
Ohhh be nihayet nedense birden bire gülümsemeye başladım neden acaba 😀
BeğenLiked by 2 people
15 Eylül 2015 at 19:56
Neden acaba 😉
BeğenLiked by 2 people
16 Eylül 2015 at 20:43
Eski yazılarına nazaran bu mutlu halin daha güzel. Kalıcı olması dileğiyle…
BeğenLiked by 2 people
16 Eylül 2015 at 20:51
Bende mutlu halimi seviyorum teşekkür ederim. 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
16 Eylül 2015 at 21:35
Ceylan seni tanımasam da inan hep mutlu olmanı istiyorum. Çünkü seni kendime çok benzetiyorum. Senin yorumların bana iyi geliyor, beni gülümsetiyor. Umarım bu yorum da seni gülümsetebilir. Güzel dileklerim seninlee :)))
BeğenLiked by 2 people
16 Eylül 2015 at 21:54
İnan beni de gülümsetiyor. Bende tanımasamda seni seviyorum. Birbirimize benzediğimiz çok büyük bir gerçek. Teşekkür ederim iyi bir blog arkadaşı olduğun için. 🙂
BeğenLiked by 2 people
17 Eylül 2015 at 12:09
Hepimiz zaman zaman böyle dönemler yaşıyoruz. Benim de aynı sizinki gibi geçen bir dönemim olmuştu yakın zamanlarda. Haziran-Temmuz zamanıydı sanırım. Hayata küstüğümü ve depresyona girdiğimi söyleyebilirim. Ama dediğiniz gibi sonrasında artık kabullenme dönemi başlıyor. Hayatı iyisiyle kötüsüyle kabulleniyor insan. Hiç almadığı zevki ve mutluluğu almaya başlıyor bir anda. Hayat bize hep güzel şeyler yaşatır umarım…
BeğenLiked by 1 kişi
17 Eylül 2015 at 13:27
Teşekkür ederim. Hayat zorluklarıyla iyisiyle kötüsüyle var. Benim kabullenme kısmım zaman aldığı için mutsuzluğumda uzun sürdü. Hepimiz güzel şeyler yazarız umarım
BeğenLiked by 1 kişi
23 Şubat 2016 at 08:54
Karamsar dönemler yaşıyoruz. Dünyanın bazı yerlerinde daha sevimli günler yaşanıyor olsa da, bizim coğrafyamızda payımıza düşen zorlu yıllar. Geçmişe nazaran ah’lanmaya hakkımız olmasa da, gelecek de pek parlak değil doğrusu. Bütün bunlar kişisel dünyamızdaki zorlukları misliyle hissetmemize yol açıyor diye düşünüyorum. Yoksa benim gibi küçük çocukları olanların, sizler gibi henüz gençliğii demlendirenlerin ne derdi olur !
Oysa gelecek denen belirsizlik, bizi umuttan yoksun kılıyor. Karamsarlık da bir duygumuz. Öfke gibi, huzursuzluk gibi boşvermişliğe götürüyor insanı. Gelecek umut dolu olmalı değil mi?
Yazın yapacağımız tatili ayarlamaya çalışmalı, çocuklarımız için oyunlar keşfetmeli, yüzümüzü ağaçlara dönmeli, haftasonunu beklemeden bu akşam için planlar yapabilmeli, soframızdan kahkaha ve dostlar eksik olmamalı.
Bazen de içine dönüp, kendi gücünü keşfetmek için biraz boşaltmalı ruhunu insan. Karamsarlıklar bize bunu bahşettiği için çok kıymetli. Uzun sürmemesi ve boşalan ruhun mutluluk ve umut ışıltısı ile dolabilmesi temennisiyle.
sevgiler….
BeğenLiked by 1 kişi
23 Şubat 2016 at 11:35
Dünya aslında bu kadar zor bir yer yer. Dünyayı zorlaştıran egolarımız hırslarımız. Söyledikleriniz çok doğru sıkıntılı dönemler geçiriyoruz ve bu bizi karamsarlığa sürüklüyor ama bu sıkıntıları yaratanlarda yine insanlar. Yine insanların aç gözlülüğü. Keşke düzelecek diyebilseydim ama diyemiyorum ne yazıkki. Çünkü içinde bulunduğumuz durum düzelse bile yine bazı insanların çıkarları uğruna başka savaşlar çıkacak ve yine o savaşlarda masum insanlar ölecek. Bu yüzden ancak insanların daha az aç gözlü olmasını temenni edebilirim ve bu yönde umutlanabilirim ancak. Biraz karamsar oldu söylediklerim belki ama doğru olan da bu. 1900lü yıllarda da savaş vardı. Öncesinde de vardı sonrasında da olacak gibi görünüyor. Savaş olmasa bile birileri hep daha güçlü olabilmek için birilerini ezecek. İş sosyal hayat da bunlara dahil. Teşekkür ederim bu güzel yorumunuz için.
BeğenLiked by 1 kişi